Aan de wand hangt een heel groot doek met daarop de wereldkaart. Eén container is op het vaste land geplaatst. De oceanen heeft Ineke gevuld met namen van steden. Op de grond staan een container en wat bijbehorende attributen. “Ik ben gegrepen door de container. Waarom is er na het vastlopen van een containerschip in het Suez-kanaal en na de corona epidemie opeens zo’n schaarste aan producten? Waar staan die containers, wat zit er in, waar gaan ze naar toe?”

Haar grootvader was timmerman en nam haar wekelijks mee naar bouwplaatsen. Ineke denkt dat hier haar voorliefde voor architectuur is begonnen. “Ik zie overal blokken en lijnen.” Ze gebruikt vaak kantoorgebouwen en wolkenkrabbers als bron voor haar lijnenspel. Ineke speelt met licht en beperkt het kleurgebruik. Soms blijft de bebouwing herkenbaar, soms zet ze het om in iets abstracts.

Ineke haalde eerst de onderwijsakte tekenen; later studeerde ze af aan de Kunstacademie. Ineke is nu 15 jaar beeldend kunstenaar. Ze vindt het belangrijk om te blijven exposeren. “Een komende expositie is een prikkel om te blijven werken en vernieuwen”. Voor haar werk heeft Ineke meerdere keren een prijs gekregen. In 2011 en 2015 heeft ze de Herman Krikhaar prijs gewonnen.