Een ruime kamer is ingericht tot een atelier. Het licht valt door een groot raam naar binnen. Truus staat licht voorovergebogen voor een L-vormige werktafel. Met een brede natte penseel brengt ze heel beheerst een lange streek aan op het papier. “Deze aquarel is een oefening. Ik word blij als een werk mij verrast. Als het geheel klopt, werk ik het verder uit.”

In haar map verzamelt Truus knipsels en foto’s die haar aanspreken. Ze maakt schetsen en foto’s van gebouwen, fabrieken, havens en verlaten plekken. Eerst wordt met een aquarel een opzet gemaakt; later wordt het op het grote doek uitgewerkt. In de loop der jaren heeft Truus een eigen handschrift ontwikkeld. “Je kan mijn voorliefde voor het contrast tussen licht en duister, voor het lijnenspel en voor oude, verlaten fabrieken zien in mijn werk. Dat heeft waarschijnlijk te maken met mijn jeugd. Ik groeide op in de Noordoostpolder aan een industrieweg tussen de pakhuizen en silo’s.”

Truus is eerst afgestudeerd als docent handvaardigheid en heeft daarna de Kunstacademie gedaan. In 2015 won ze de Lulof Publieksprijs.